بالاخره در دنياي علم به جايي رسيدم كه بتونم گاهي اداي رهروان علم و دانش رو در بيارم.
حتا رييس جمهور هم مي‌گويد
موفق باشيد!
يكي از فاجعه‌وارترين عبارت‌هايي كه تا به حال شنيده‌ام.
اصول و قوانين و مقررات
اين همه سبك سنگين كرد، اين همه حساب كتاب كرد، اين همه بهينه سازي كرد… زماني فهميد لازم نبوده كه ديگه چيزي از عمرش نمونده بود….
وبلاگ‌نويس شناسي باليني
از يك نظر وبلاگ‌ها دو گروه هستن:
1) اون‌هايي كه نويسنده در پايان پست‌اش مي‌نويسه: «واي خدا جون مرسي!»
2) بقيه
خوشبختي واقعي واقعي واقعي
تمام اين گفته‌ها كه انسان به سعي و تلاش زنده است و هركس در هر مقامي به هر چيزي كه بخواد مي‌رسه و توانايي‌هاي انسان حد و مرز نداره، قبول!
با اين وجود گاهي شك مي‌كنم كه شايد كساني هستن كه براي درد كشيدن به اين دنيا پا مي‌ذارن، با درد زندگي مي‌كنن و با درد هم از دنيا مي‌رن و هيچ كاري هم از دست‌شون بر نمي‌ياد.
افسانه تكاملي
بابا جان يه افسانه در آوردن به اسم تكامل، يه عمره ملت رو سر كار گذاشتن…به خدا….
درود بر سه سيد فاطمي: خميني، خامنه‌اي، خاتمي
كم كم دارم شك مي‌كنم: نكنه سال هفتاد و شيش و بعدش سال هشتاد، انتخاب محمد خاتمي از طرف ملت ايران فقط به خاطر سيد بودنش بوده؟
لعنت بر يزيد
باباجان! عطسه مي‌كني، بكن. ديگه اون سلام بر حسين بعدش چي بود؟
ساكت نمون!
– تو هم برامون حرف بزن، يه چيزي بگو!
…
و هميشه براي من اين شروع سكوته.
توقع
اگر راضي هستي، مواظب باش برات عادي نشه. به محض اين كه بديهي شد، از بين رفته و بايد به فكر چيز جديدي باشي.