در راستای پست قبلی، طبیعی به نظر میرسه که در جامعهای مثل ایران تا این اندازه صحبت از تقدس پدر و مادر هست اما در جایی مثل آمریکا این مساله خیلی متعادلتره. باز هم طبیعیه که خیلی از ایرانیها بدون توجه به زمینهی اجتماعی جامعه برای قضاوت، اعتقاد داشته باشن که «این خارجیا عاطفه ندارن».
همان قدر که به احترام طبیعی به انسان ها قشنگ می بینم برای آنچه به طور سنتی احترام به والدین گفته می شود، ریشه ها و باطن بسیار زشتی می بینم. امیدوارم نسل بعد من کمتر در این فضا مسموم شوند.
به مریم منصوری: زنده باد! :)