جدا کردن یک مادر از فرزندش غیرانسانیترین و ظالمانهترین فرم تنبیهایه که نوع بشر دیده. ترجیح میدادم اعدام میشدم!
مادر زیستی
پدران و مادران زیستی ممکن است در مرحلهای از زندگیشان نسبت به تجربهی فرزندخواندگی احساس خشم و عصبانیت داشته باشند. برای بعضی پدران و مادران زیستی، این خشم در زمان تصمیمگیری برای ترک کردن کودک حضور دارد، در حالی که برای دیگران ممکن است سالها بعد ظاهر شود. خشم احساسی است که به صورت طبیعی وقتی فقدان یا حسی از نداشتن کنترل وجود دارد، بروز میکند. همچنین خشم ممکن است باعث انگیزه گرفتن افراد شود که کارهایی انجام دهند همچون جستجو برای فرزندشان یا مبارزه کردن برای اصلاح فرزندخواندگی.
این پست برگرفته از کتاب Adoption Wisdom: A Guide to the Issues and Feelings of Adoption نوشتهی دکتر مارلو راسل بود که با اجازه از خود نویسنده نوشته شده.