پارسال همین موقع در سایت FutureMe یک نامه برای خودم نوشتم که یک سال بعد به دستم برسه. پرسیده بودم که روزبه عزیز، آیا تا زمان دریافت این نامه، به فلان آرزو و بهمان آرزو که انتظارش رو می‌کشیدی، رسیده‌ای؟
امروز نامه رو دریافت کردم و اساسی سوختم. باید نامه‌های بیش‌تری به آینده‌ام بنویسم….
پس‌نوشت: پیشنهاد می‌کنم شما هم بنویسین. شاید دردناک باشه، اما خالی از لطف هم نیست.
بسیار جالب بود. من هم باید امتحان کنم و سال بعد باید در موردش بنویسم. :)
منم اینو تجربه کردم یه بار، کار جالبیه. من در مورد آرزوهام ننوشته بودم، در موردچیزهایی که اون موقعی که می نوشتم فکر می کردم درسته و باورهام و فکرهام و عقایدم نوشتم ولی در مورد اون هاییش که جای بحث داشت یعنی هنوز خیلی مطمئن نبودم درست فکر می کنم در موردشون و با مزه بود که وقتی در آینده نامه رو دریافت کردم خب بعضی از اونها واقعا تغییر کرده بودند و بعضا در مواردی حتی بدون اینکه متوجه بشم خلاف اونی عمل کرده بودم که در لحظه نوشتن نامه حداقل، اعتقاد داشتم و این خیلی مفید بود.
به مونا: به این بخشش فکر نکرده بودم. شاید من هم یک نامه بنویسم و تمام اعتقاداتم رو در چند خط جمع و جور کنم و بفرستم!
خیلی جالب بود من هم امتحان می کنم حتما.