بزرگترین سرمایهی انسان غروره. این که آدم چنان غروری داشته باشه که به خودش اجازه نده هر چیزی رو بپذیره، هر کاری رو انجام بده، هر فکری بکنه. اگر انسانها غرور بیشتری داشتن، دنیا جای بهتری برای زندگی کردن بود….
بزرگترین سرمایهی انسان غروره. این که آدم چنان غروری داشته باشه که به خودش اجازه نده هر چیزی رو بپذیره، هر کاری رو انجام بده، هر فکری بکنه. اگر انسانها غرور بیشتری داشتن، دنیا جای بهتری برای زندگی کردن بود….
هر چیزی اعتدالش خوبه!!
یه مدت بود ساز مخالف نزده بودم٬ لذا در تکمیل فرمایشات نویسنده محترم:
{بدترین} سرمایهی انسان غروره. این که آدم چنان غروری داشته باشه که به خودش اجازه نده {هیچ} چیزی رو بپذیره، {هیچ} کاری رو انجام بده، {هیچ} فکری بکنه. اگر انسانها غرور {کمتری} داشتن، دنیا جای بهتری برای زندگی کردن {نبود؟}
فکر کنم منظورت از غرور عزت نفس یا چیزی مثل احترام به خوده. و موافقم که دنیا جای بهتری میشد اگر آنقدر به خود احترام میگذاشتیم که حاضر به انجام هر کاری نبودیم.
سخن امام علی (ع): ( مـــَن کرمت علیه نفسه لم یهنها بالمعصیة)
کسی که بر کرامت نفس خویش واقف باشد ان را با معصیت و گناه بی ارزش نمی کند
با حرف الهام موافقم!
بزرگترین سرمایهی انسان، شعوره.