به این فکر کردم که چه طور ممکنه که یک نفر ناخن‌هاش رو اون قدری بلند بگذاره (یا حتا از ناخن غیرطبیعی استفاده کنه) چنان که کارهای عادی روزمره (مثل کار با تلفن یا کی‌برد یا نوشتن) هم مختل بشه. چه طور ممکنه که این ناتوانی خودخواسته و اضافه شده باعث زیبایی بشه؟
یاد پرهای طاووس افتادم که قاعدتن باید مزاحم باشه و برای صاحب‌اش هزینه‌ی تکاملی ایجاد کنه و نه برتری. اما از اون طرف یک جور نمایش قدرت هم است: اگر من با این پرهای رنگی و بزرگ و مزاحم زنده مونده‌ام، پس ببین خودم چه قدر خوب بوده‌ام.